Had hij wel even nodig, die positieve aandacht, even alleen met mama op stap. Papa mocht die dag het huishouden doen, inclusief 3 jongens in toom houden :)
We zijn met de tram en metro gegaan, heel makkelijk. Bij de Rivièra-ingang naar binnen, en gelijk de Rivièra-hal ingeschoten. Mooi!
Maar wat ik echt mooi vond was de vlindertuin... ondanks de hitte kon ik het daar wel even uithouden! Martin vond het eerst maar niks, maar even later begon hij het toch ook wel leuk te vinden, al die vlinders. Ook de Blauwe Morpho-vlinder gezien, maar die krijg je zowat niet op de foto zeg, wat een actief beest. Wist trouwens niet dat die zo groot waren! Ja ja, met Diego leer je nog eens wat... De blauwe morpho-vlinder is de vlinder links, met die mooie bruine vleugels met ogen.
Ook hebben we een Toy Society-drop gedaan in de vlindertuin, een set van 4 hondjes:
De andere hondjes hebben we achtergelaten in het treintje wat door het park reed, de roze vogel in de trekvogelvolière en het witte vogeltje tegenover de bizons.
We kwamen ook nog bij een klein eilandje met vosmangoesten, wat een mooie beestjes zijn dat. Zien er lief uit, maar wat een pit...
Martin vond de bubbels in het slootje om het eiland het meest interessant :)
We hebben ook een kijkje genomen in het vissenlab, ook een van mijn favo-plekjes. Gelijk een petitie getekend voor de bescherming van haaien, ook hier in Europa. Wist je dat haaienvlees verwerkt wordt in veel Engelse fish-and-chips winkels? Ook van bedreigde haaiensoorten.
Heb er leuke foto's kunnen maken, o.a. van zeepaardjes:
Ook deze juweelkardinaalbaarsjes kwamen we daar tegen, vind ze zo mooi!
En nog wat haaieneieren:
Foto's met een hoog Nemo-gehalte:
Goed, we gingen dus officieel op bezoek bij Vicks, die bijna 1 jaar wordt. Verwacht ik een uit de kluiten gewassen jong aan te treffen, is hij al bijna net zo groot als zijn moeder! Ma links, Vicks dus rechts...
Foto's met een hoog Nemo-gehalte:
Nog een fotootje van mijn klimgeit, elke steen was voor hem! Vooral het stukje bij de poolvossen vond hij geweldig (niet op de foto, dit is bij het Prins Alfredhert). Je zou niet zeggen dat hij Ehlers-Danlos syndroom heeft. Hij rent en klimt als ieder gemiddeld kind, alleen valt hij misschien wat sneller... zijn broek kon bij thuiskomst gelijk de prullenbak in, de knieën waren helemaal stuk! Nou ja, hij was toch al aan de kleine kant. Had deze expres al aangedaan :)
Het was echt een succes, we hebben genoten. Af en toe was hij een beetje claustrofobisch, zeker als het wat donker was, zoals in het Oceanium, maar ik moet zeggen dat hij wel dapper was. Alleen de vleermuisgrot wilde hij ECHT niet heen. De krokodillen durfde hij eerst ook niet heen, omdat hij dacht dat ze net als in de vlindertuin of volière gewoon rond liepen zonder afscheiding... maar toch heeft hij het gedaan, en vond het prachtig!
Het was de hele dag prachtig weer, gewoon in onze zomerkleren (alleen had hij zijn winterjas aan, maar dat was eigenlijk te veel), en dat op 5 november.
